13 grudnia 1981 roku komunistyczne władze wprowadziły stan wojenny. Internowano ponad 10 tysięcy osób. Zamknięto granice państwa. Wprowadzono godzinę milicyjną. Na ulicach pojawiły się czołgi. W telewizji jako ,,dziennikarze” występowali smutni panowie w wojskowych mundurach. 16 grudnia 1981 roku w trakcie pacyfikacji kopalni Wujek zastrzelono 9 osób. Podczas strajków i manifestacji zginęło kilkadziesiąt osób. Setki tysięcy Polaków wybrało emigrację, uznając, że w PRL-u nie czeka już ich nic dobrego. W grudniu 1981 roku o azyl polityczny wystąpiło dwóch ambasadorów. Skazano ich za to zaocznie na karę śmierci. Stan wojenny był społeczną traumą, która zabiła radość ,,Solidarności” -  największego w Europie ruchu społecznego po II wojnie światowej. Atmosfera stanu wojennego zachęciła do przemocy i pogardy dla tych, którzy myślą inaczej, którzy pragną wolności i demokracji. I dlatego za jego dopełnienie należy uznać zabójstwo niepozornego Księdza, który tak dużo mówił o miłości i godności człowieka.