Po raz czternasty 25 marca, w święto Zwiastowania Pańskiego, w Polsce obchodzony jest Dzień Świętości Życia. - Nasza praca stanowi wkład w budowę cywilizacji miłości, o której tyle razy mówił i do tworzenia której wzywał sługa Boży Jan Paweł II. Kulturę życia przeciwstawiał on kulturze śmierci z jej najsmutniejszymi przejawami – aborcją, eutanazją czy karą śmierci. To nie człowiek jest panem życia, tylko Bóg – podkreśla dyrektor Caritas Polska ks. Marian Subocz.

Caritas w Polsce codziennie podejmują działania i nowe inicjatywy w obronie ludzkiego życia od jego naturalnego początku do naturalnego końca. W tym roku mija 5 lat od utworzenia pierwszego “Okna Życia” w archidiecezji krakowskiej. Jest to miejsce, w którym matka może pozostawić anonimowo swoje nowo narodzone dziecko bez narażania jego życia i zdrowia. W całym kraju jest 45 takich okien, a na ich uroczyste otwarcie najczęściej wybiera się właśnie dzień 25 marca. Do tej pory uratowano już 33 dzieci.

Caritas nie ogranicza się do troski o najmłodszych, ale działa na rzecz chorych, niepełnosprawnych, starszych i ubogich. Obecnie Caritas diecezjalne prowadzą 9 hospicjów stacjonarnych i 46 domowych. Oprócz tego pracownicy Caritas pełnią usługi opiekuńcze w ośrodkach w całym kraju.

- Docierają do nas między innymi głosy sygnalizujące braki w specjalistycznym sprzęcie. Takie potrzeby zgłaszają między innymi chodzący po kolędzie księża, zwłaszcza z małych miejscowości. Spotykają oni w domach chorych, na ogół otoczonych troskliwą opieką rodziny, ale często pozbawionych odpowiednich urządzeń, które mogłyby przynieść znaczną ulgę w cierpieniu. Brakuje zwłaszcza materaców przeciwodleżynowych, ssaków, koncentratorów tlenu, a czasem też prostej informacji, gdzie zwrócić się po pomoc. Stąd nasz pomysł, aby na zakup takiego sprzętu przeznaczyć 1 procent z podatku dochodowego. Z przekazanych w tym roku darowizn chcemy wyposażyć wypożyczalnie sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego – tłumaczy ks. Subocz.

Zwracamy się z gorącym apelem do wszystkich, którzy mogą pomóc. Bądźmy współodpowiedzialni za każde życie: zarówno to najmniejsze, rozwijające się, jak i słabe, chore czy już gasnące. Każde jest godne, każde warte naszej uwagi i wsparcia.

(źródło: Caritas Polska)