4 czerwca 1992 roku układ sejmowy, który przestraszył się konsekwencji ujawnienia konfidentów komunistycznej bezpieki w swoich szeregach, obalił rząd Jana Olszewskiego, pierwszego niekomunistycznego premiera. W swoim expose 21 grudnia 1991 roku premier mówił: ,,Państwo polskie jest jednak dzisiaj zagrożone przede wszystkim od wewnątrz. Zagrożenie jest wynikiem wieloletniej obcej dominacji, wynika z konsekwencji wieloletniej obecności na tym obszarze narzuconego nam i obcego temu narodowi systemu. Jest także rezultatem trwających ciągle fatalnych skutków stanu wojennego, tych kilku lat bezwzględnej rabunkowej eksploatacji majątku narodowego po roku l98l. Ci, którzy chwalą wielkoduszność i rozsądek przedstawicieli PZPR, zasiadających przy ˝okrągłym stole˝, powinni sobie uświadomić, że komuniści przekazali obozowi ˝Solidarności˝ kraj zrujnowany, którym się już rządzić nie dawało”.
,,Dzisiaj naród oczekuje od nas odpowiedzi, ostatecznej odpowiedzi, na pytanie: kiedy skończy się w Polsce komunizm? (…) I dopiero z tą chwilą ostatecznego oderwania się od systemu komunistycznego uzyskamy również możność uwolnienia się od politycznych i moralnych skutków II wojny światowej, możność odrobienia skutków utraty niepodległości. Nadzieje, którymi żyli Polacy podczas tamtej wojny, zostały zdradzone i zaprzepaszczone. Dzisiaj nadszedł czas, aby te nadzieje zacząć nareszcie spełniać. Czas, aby urzeczywistnić to, o co Polacy od ponad pół wieku walczyli i za co umierali na frontach, w obozach, więzieniach, na przymusowym wygnaniu czy wychodźstwie”.